Een geteisterd Eendracht heeft zaterdagavond heel vlotjes de maat genomen van Houtvenne. Na 10 minuten hadden de Ajuinen al een dubbele bonus. Nadien controleerden ze rustig de wedstrijd. Eindstand 1-4.

Halve ploeg afwezig

Coach De Geyseleer zal de voorbije week waarschijnlijk nog wat meer grijs haar gekregen hebben. Na Verkerken (geschorst), Burssens (ziek) en Mbaye, Belesi, Ryckaert, Chirishungu en Lufulu-Onia (allen gekwetst) moest ook nog Falko Geenens in quarantaine en dus afhaken voor de trip naar de Zuiderkempen. Carl toverde dan maar een 3-4-3-opstelling uit zijn hoge hoed met achterin Wantens als centrale pion. Razzi en De Vriendt waren de flankverdedigers.

Bliksemstart

De wedstrijd kon niet beter beginnen voor Eendracht. De mee opgerukte Wantens kreeg net buiten de zestien een afvallende bal voor de voeten en zijn harde schuiver verdween onder het lichaam van Pelic in doel. Het moet gezegd dat de thuisdoelman er bij die fase niet erg goed uitzag. Houtvenne reageerde meteen met een gevaarlijke kopbal, maar Lentz lag goed in de korte hoek. Aan de overkant was het wel weer raak. Een klutsbal kwam bij Cobos Copado terecht en die aarzelde niet: 0-2 en Aalst op rozen. Houtvenne probeerde de bakens de verzetten, maar verder dan een plaatsbal net naast de kruising kwamen ze niet. Het waren integendeel de Ajuinen die op het halfuur de voorsprong verder uitdiepten. De Coninck rondde een mooie combinatie op links met Caignau af door beheerst in de verste hoek te schieten.

Vanaf dan kon Aalst wat terugplooien en op de tegenaanval mikken. Dekuyper kopte net voor de koffie nog eens naast, zodat we gingen rusten bij een comfortabele 0-3 voorsprong.

Even hoop bij Houtvenne

De thuisploeg kwam geprikkeld uit de kleedkamers en drukte Aalst tegen het eigen doel. Dit resulteerde meteen in de aansluitingstreffer van Jovanovic die Lentz met een prachtige bom in de winkelhaak te grazen nam. De hoop flakkerde eventjes op bij de Kempenaars maar deze werd snel de kop ingedrukt door Tresignie, die nauwelijks 5 minuten later een flankvoorzet aan de tweede paal binnentikte. Bij Houtvenne gingen de kopjes naar beneden en wat volgde was nog een half uur controlevoetbal. Houtvenne kon niet meer en voor Aalst hoefde het niet meer. Lentz kon zich nog één keer onderscheiden op een strakke kopbal maar hij plukte de bal stijlrijk van onder zijn deklat.

De partij kabbelde naar zijn einde en de scheidsrechter vond het niet nodig om wat extra tijd bij te trekken.

Reacties

Trainer Carl De Geyseleer kwam terug op de opstelling en de smalle kern. “Caignau startte naast Dekuyper in de spits, maar Tresignie had het moeilijk op zijn rechterflank. Daarom stuurde ik al snel wat bij door hen van positie te laten wisselen. Maarten heeft zich vervolgens goed uit de slag getrokken, en hij scoort zelfs nog. Dat Dekuyper geen goaltje meepikt, daar lig ik niet wakker van. Hij trouwens ook niet. Als hij speelt zoals vandaag, moet hij overigens niet scoren. Mitch zwoegt als een paard, trekt gaten en creëert ruimte voor opkomende spelers. Hij is van onschatbare waarde voor dit Eendracht Aalst. Of er tijdens de winterstop offensieve versterking bijkomt? Ik heb hierover nogmaals met het bestuur gepraat, en ze hebben me beloofd dat er budgettaire ruimte zal vrijgemaakt worden. Geen overbodige luxe als je ziet dat we momenteel slechts één aanvaller hebben. Stel je maar eens voor dat Mitch de komende weken uitvalt.”

Een opvallende naam op het wedstrijdblad was die van de 17-jarige belofte Maciej Niewiadomski. De jonge Poolse flankaanvaller doet zelf zijn verhaal. “Mijn vader is hier werkzaam in de bouwsector. Toen we eerst een tijdje in Henegouwen woonden, speelde ik bij Sporting Charleroi. Daarna zijn we enkele jaren teruggekeerd naar Polen. In die periode heb ik een paar keer voor de nationale U16 van Polen gespeeld. Vervolgens zijn we naar Brussel komen wonen. Het is nu mijn tweede jaar bij ‘Den Iendracht’. Een schitterende club waar ik me volop kan ontwikkelen. Ik hoop immers ooit prof te worden. Ik was al blij dat ik op de bank mocht plaatsnemen, maar gezien het wedstrijdverloop hoop je dan wel te mogen invallen. Ook al is het maar voor een paar minuten. Ik was dan ook dolgelukkig toen de trainer me teken gaf dat ik moest opwarmen. Dit is een kleine, maar toch heel belangrijke stap in mijn carrière.”