Afscheid van 'De Witten'
Deze week werd in intieme familiekring afscheid genomen van clubicoon Wim De Wolf (51) die overleed op dinsdag 4 september. De rasechte Aalstenaar begon pas op zijn tiende te voetballen bij den Iendracht. Op
zestienjarige leeftijd volgde al het debuut in het eerste elftal. Wim hield Charleroi-topper Didier Beugnies uit de wedstrijd en zijn carrière was gelanceerd. Niet veel later kwam zijn droom uit: eersteklasser Sporting
Lokeren kwam hem wegplukken. In 1987 keerde De Wolf terug naar zijn eerste liefde, Eendracht Aalst. Er volgde meteen een droomseizoen dat via de eindronde op een zucht van Eerste Klasse strandde. Wim aarzelde niet om zijn
contract met 3 jaar te verlengen, ook al kwamen er opnieuw interessante aanbiedingen van hogerop. De centrale verdediger werd rechtsachter en in 1991 was het dan wél prijs. In Turnhout won den Iendracht de eindronde en
promoveerde onverwacht naar de hoogste afdeling. Het hoogtepunt uit de carrière van Wim De Wolf, die in 1994 nog eens promoveerde met wit en zwart. Maar door aanhoudende blessurelast moest Wim op amper 28-jarige leeftijd stoppen
met voetbal. Het contact met de supporters bleef. Na zijn carrière was ‘de Witten’ met zijn kippenkraam Kippelino namelijk nog op vele markten terug te vinden.
“Een grote mond maar een gouden hart”, zo wordt Wim
omschreven door zijn lievelingscoach Laszlo Fazekas. “Wim was altijd rechtuit en dat heb ik geapprecieerd. Ik heb nooit een probleem gehad met hem. Mede door zijn karakter hebben we die eindronde in 1991 gewonnen.” Wim was
geen trainingsbeest maar bezat een geweldige wedstrijdmentaliteit, getuigen zijn oud-ploegmaats. Eens de wedstrijd begon was hij de eerste om de mouwen op te stropen. Een bikkelharde, lepe verdediger, die elk duel verbeten
aanging en sterk in de lucht was. “Waar moet je zo dringend zijn?”, riep Wim in het Aalsters als er te hard gelopen werd op training. “Hij was ook altijd klaar voor een babbel of een lach. De Witten blijft in mijn
hart zitten.”, aldus ex-doelman Hans De Schrijver. “Wim was een sterke figuur in onze groep. Niet met zoveel woorden maar to the point.”, herinnert Oli Lamberg zich. “Een klasbak op het veld die van niemand schrik had. Eén van
de beste verdedigers waarmee ik ooit speelde.” Een mannetje uit de wedstrijd houden was een kolfje naar zijn hand. Onder meer Peter Van Vossen (ex-Beveren en Nederlands international, nvdr) werd er moedeloos van. “May his soul
rest in peace”, besluit Mohammed Kanu.
Eveneens op 4 september jongstleden overleed met Gilbert Hutsebaut (75) onze gewezen jeugdvoorzitter én de oprichter van het jeugdcomplex Zandberg eind de jaren tachtig. Ook
steward André Elewaut, die geregeld kwam helpen, werd ons ontnomen. De aftrap van de wedstrijd tegen Virton vandaag werd voorafgegaan door een minuut applaus voor deze 3 mensen, als dank voor hun geleverde werk voor Eendracht
Aalst. Langs deze weg wenst de club nogmaals haar medeleven te betuigen aan de families.
