Christophe Lauwers zondag eregast

Christophe Lauwers zondag eregast Christophe Lauwers zondag eregast

[sigplus] Ernstige fout: Afbeeldingsmap moet een een relatief pad vanaf de basis map van de afbeeldingen zijn.

Eendracht Aalst nodigt dit seizoen elke thuiswedstrijd een belangrijke ex-speler
uit. Voor de wedstrijd van komende zondag valt die eer ditmaal te beurt aan voormalig aanvaller Christophe Lauwers (40). Wij hadden een gesprek met hem in de marge van de wedstrijd tegen leider KV Oostende.

Christophe Lauwers zette zijn eerste stappen als voetballer bij WS Oudenburg, de plaatselijke voetbalclub. De buren van Cercle Brugge merkten hem al snel op.

“Ik speelde mijn eerste wedstrijd bij de
jeugd van Cercle Brugge op mijn dertiende. Als achtienjarige knaap tekende ik mijn eerste profcontract bij Cercle en zou er zes seizoenen deel uitmaken van de A-kern met als hoogtepunt mijn allerlaatste seizoen toen ik
vice-topschutter werd van België met 19 doelpunten. Enkel Mario Stanic van Club Brugge deed met één treffer beter.”

Er waren tal van teams geïnteresseerd in de diensten van de beloftevolle aanvaller van Cercle
Brugge.

“Er waren een aantal ploegen geïnteresseerd in mijn persoon. De interesse van AA Gent, Standard Luik en Eendracht Aalst was het meest concreet. Via mijn toenmalige manager, wijlen Fernand Goyvaerts (de
beruchte en gelauwerde ex-speler met bijnaam “Fernando” die zowel voor FC Barcelona als Real Madrid uitkwam nvdr.) kwam ik in nauw contact met de mensen van Aalst. De uitgesproken ambitie (top vijf van België) en een monument als
Jan Ceulemans overtuigden me om meteen een contract van 3 seizoenen te ondertekenen.”

Tussentijds werd Lauwers zelfs opgeroepen voor de Rode Duivels.

“De pas aangestelde Wilfried Van Moer, die
de ontslagen Paul Van Himst verving als interimbondscoach, riep me tweemaal op voor een oefeninterland. Ik veroverde twee caps in de wedstrijden tegen Rusland op de Heizel (0-0) en tegen Italië in Cremona (2-2).”

Met de komst van Christophe Lauwers realiseerde Eendracht Aalst één van de grootste transfers uit haar geschiedenis.

“Mijn transfer naar Eendracht Aalst deed toen heel wat stof
opwaaien. De verwachtingen waren erg hoog gespannen, zowel bij de media als bij mezelf. Ik beschouw mijn passage bij Eendracht Aalst niet bepaald als een succes. Integendeel. Het eerste jaar ging nog redelijk vlot, ik kon zelfs nog
een elftal keer scoren. Maar het tweede jaar werd een afknapper van formaat. We bleven beneden alle verwachtingen en ik scoorde nauwelijks een achttal keer.”

Vooral de grootste ontgoocheling uit zijn carrière
beleefde hij bij Eendracht Aalst.

“Ik herinner me nog het missen van de bekerfinale na een 3-3 gelijkspel thuis tegen Germinal Ekeren (dat in de finale RSC Anderlecht klopte nvdr.) alsof het gisteren was. Ik
scoorde de bevrijdende 4-3 enkele minuten voor tijd maar mijn doelpunt werd afgekeurd wegens positiebuitenspel van Peter Lässen. Scheidsrechter Meesse heeft zich in de jaren nadien verschillende keren verontschuldigd voor die
onterecht afgekeurde goal, hij ging echter af op zijn piepjonge assistent. Ik ben er nog altijd kwaad om dat men toen onervaren lijnrechters liet opdraven in de halve finale van de Beker Van België. Die afgekeurde goal is de
grootste ontgoocheling uit mijn carrière!”

Christophe Lauwers en de Beker van België werd geen succes.

“In mijn laatste  jaar bij Cercle Brugge slikte ik een ongelooflijke domme gele
kaart in de terugwedstrijd van de halve finale waardoor ik de droomfinale Club-Cercle moest missen. Ik bedacht  dat dit me niet had mogen overkomen. En amper korte tijd later beleefde ik quasi hetzelfde met Eendracht Aalst.

Toch kwam FC Toulouse, een Franse eersteklasser, hem wegplukken in Aalst.

Ik speelde één van mijn beste wedstrijden met Eendracht op het veld van Club Brugge. Op basis van die éne wedstrijd
schotelde de Franse topklasser FC Toulouse me prompt een contract voor. Ik kon ineens twee stappen hogerop zetten en verliet Aalst voor de Franse League 1.”

Al snel werd duidelijk dat de keuze voor FC Toulouse
niet bepaald goed zou uitdraaien.

“Na amper twee weken werd de trainer, die me persoonlijk kwam halen uit Aalst, reeds ontslagen. Zijn vervanger bleek de grote Alain Giresse te zijn, die de ploeg het jaar
voordien al onder zijn hoede had. Ik kreeg te horen dat de ploeg zou gebouwd worden rond de spelers die hij al kon, er was namelijk geen tijd meer om een ploeg te bouwen. Uiteindelijk speelde ik nog mee in de helft van de
wedstrijden en kwam ik één keer tot scoren. Toch kon niemand het lot van de degradatie ontlopen en was een nieuwe transfer aan de orde.”

Alweer waren er een aantal Belgische clubs geïnteresseerd.

“Sporting Lokeren en KV Mechelen waren concreet maar uiteindelijk kreeg ik de beste voorwaarden bij de Oostenrijkse eersteklasser SV Ried. Het eerste jaar heb ik grotendeels moeten aanpassen aan de leefomstandigheden en de
manier van voetballen. Het niveau kon je vergelijken met dat van in België. Mijn tweede en derde jaar waren erg succesvol, mijn contract zou zelfs verlengd worden maar wegens familiale redenen besloot ik met mijn gezin terug te
keren naar België en zat mijn buitenlands avontuur er definitief op.”

Christophe ging aan de slag in tweede klasse bij achtereenvolgens Wezet, KV Oostende en SV Roeselare.

“Ik kenden nog een
aantal erg goede jaren in tweede klasse. Zo promoveerde ik er met KV Oostende onder Gilbert Bodart. Ik kon echter niet meer door één deur met de coach zodat ik bij KV Oostende langs de achterpoort vertrok. Met SV Roeselare
promoveerde ik opnieuw naar eerste klasse en maakte ook deel uit van de A-kern in eerste klasse. Ik kwam er echter door tal van blessures maar een aantal keer meer aan de bak zodat ik noodgedwongen naar lagere regionen diende af te
zakken.”

Ook vandaag is Christophe Lauwers nog steeds actief als voetballer, als sportief verantwoordelijke én als bestuurslid.

“Ik werk tegenwoordig als buschauffeur voor De Lijn in de regio
Brugge. Maar voetbal blijft toch nog mijn grootste passie. Zo ben ik momenteel aan mijn allerlaatste jaar bezig als voetballer bij een ploeg die actief is in het Roeselaars liefhebbersverbond. Maar ik hou me vooral bezig met mijn
taak als bestuurslid en als sportief verantwoordelijke van mijn club van herkomst, WS Oudenburg, die nu actief is in tweede provinciale.”

Als speler is het geleden van een wedstrijd met SV Roeselare en KV
Oostende dat Christophe nog eens terugkeerde naar het Pierre Cornelisstadion.

Terugkeren naar Aalst is altijd iets speciaals. Het is toch een unieke club in België. Ook al ben ik niet echt gelukt als speler,
toch kijk ik enorm uit naar het weerzien komende zondag!

Christophe Lauwers speelde 71 officiële wedstrijden voor onze club waarbij hij 20x tot scoren kwam. Wij willen Christophe dan ook uitvoerig te bedanken voor
zijn sportieve verdiensten die hij leverde voor de club Eendracht Aalst en wensen hem nog veel geluk in zijn verdere leven!!

Christophe brengt zondag ook een bezoek aan het clubrestaurant bij de voorbeschouwing van de wedstrijd.

{gallery}/team/oud-spelers/lauwerschristophe/copyright{/gallery}

 

ONZE PARTNERS

  • Plastiek Hofstade
  • X3
  • Thoen
  • Arijs Begrafenissen
Toegevoegd aan winkelmandje