Jens Podevijn geeft zondag de aftrap

Jens Podevijn geeft zondag de aftrap Jens Podevijn geeft zondag de aftrap

Een Aalstenaar uit Hoogstraten geeft zondag de aftrap. Hij doorliep de jeugdreeksen bij Eendracht Aalst en kwam op 17-jarige leeftijd voor het eerst in actie met het eerste elftal. Hij vierde twee titels met onze club en
groeide uit tot dé publiekslieveling bij uitstek. Nu nog wordt Jens “Potjes” Podevijn (24) door veel supporters op handen gedragen. In de aanloop naar de wedstrijd tegen Hoogstraten nodigden wij hem uit in het Pierre
Cornelisstadion om lekker bij te praten.

Transfer naar Willem II

Tijdens de winter van 2011 verliet Jens Eendracht Aalst voor de Nederlandse tweedeklasser Willem II, dat op een achtste stek in het
klassement stond. De “Tricolores” dwongen dat seizoen alsnog de promotie af en speelden vorig seizoen in de hoogste klasse van het Nederlandse voetbal. Podevijn was actief in een twintigtal wedstrijden en hield ondanks de
degradatie een goed gevoel over aan zijn passage in de Eredivisie. “Persoonlijk was het iets om nooit te vergeten. Individueel, maar ook als ploeg hebben we zoveel opgestoken. We zijn veel volwassener geworden maar hadden jammer
genoeg wat teveel tijd nodig om ons aan te passen.”
, aldus de linkerflankspeler.

De Nederlandse manier van spelen en trainen maakte van Jens ook een meer completere speler. “ Er wordt hier, veel meer dan in België,
getraind op positiespel. In het begin had ik het dan ook wat moeilijk om mij aan te passen. Maar ik heb zoveel opgestoken van spelers en trainers dat ik echt vooruitgegaan ben op positioneel en technisch vlak. Ik heb ook geleerd
beter mijn mannetje te staan. Ik herinner mij nog goed de wedstrijd tegen Vitesse, waar Patrick Van Aanholt (uitgeleend door Chelsea) mij gewoon van de mat veegde. Dat zijn momenten waaruit je leert en je sterker van wordt.”

Opmerkelijk was ook dat Podevijn’s coach na de degradatie de laan niet werd uitgestuurd. Integendeel, hij werd dit seizoen gepromoveerd tot technisch directeur van de club. “In Nederland worden de trainers veel minder snel
afgerekend op slechte resultaten. Het bestuur en supporters zien met eigen ogen de passie en gedrevenheid waarmee Streppel ons coacht. In tegenstelling tot in België, waar de trainer bijna altijd kop van jut is, wordt de hand meer
in eigen boezem gestoken en moeten de spelers verantwoording afleggen”.

Doelpunt tegen Dries Mertens en promotie naar de Eredivisie

Vorig seizoen scoorde Jens Podevijn het openingsdoelpunt in de
wedstrijd tegen PSV en Dries Mertens in het Philipsstadion. Hij was ook maker van het eerste doelpunt van het seizoen 2012-2013 in de Eredivisie. Dat zijn momenten die hem altijd zullen bijblijven. “Het is altijd schitterend als
je in zo’n mooi stadion, gevuld met 32.000 toeschouwers, kan scoren. Ook het beslissende doelpunt in de wedstrijd tegen FC Den Bosch, waardoor we ons van promotie verzekerden, zal ik niet snel vergeten. We reden na de wedstrijd naar
het Tilburgse stadsplein dat tot de nok gevuld stond. Als meer dan 20.000 mensen je dan staan toe te juichen dan komt je haar op je armen al wel eens recht!”.

10

 

Bloed, zweet en tranen

Toen Podevijn anderhalf jaar geleden in Tilburg aankwam ging het de club sportief
niet voor de wind. De supporters waren helemaal niet tevreden met de achtste plaats en maanden de spelers dan ook aan om zich meer in te zetten voor de club. Dit gebeurde, met een mooie remonte als gevolg. “Net zoals in Aalst
kunnen de supporters hier heel kritisch uit de hoek komen. Wanneer ze zien dat je niet alles geeft voor de club zullen ze het niet laten je op de korrel te nemen, wat ik trouwens volledig terecht vind. Supporters betalen veel geld
voor hun seizoenskaart en hebben het recht om inzet van de spelers te vragen. Langs de andere kant zijn ze ook zeer trouw en fanatiek. De Tilburgse supporters zien graag spelers die hun truitje nat maken en zich tijdens een
wedstrijd voor 200% geven. Als dit gebeurt zullen zij zich ook volledig achter het team zetten. Je kan de twee supportersclans dus zeker met elkaar vergelijken.”

In Aalst was Jens altijd een graag geziene speler. Zijn
populariteit had hij te danken aan zijn voortreffende speelstijl maar ook aan zijn engagement naar de supporters toe. Na de wedstrijd bleef hij dan ook vaak in het clubcafé of restaurant nakaarten met de supporters. “Mijn band
met de Eendrachtsupporters is onbeschrijfelijk. Na de match durfde ik zelfs met de supporters en sommige spelers nog eens de stad in te trekken. Heel veel supporters, zoals onder andere de mannen van Spionkop Lede, liggen mij nauw
aan het hart!

Tweede klasse is geen kerkhof

Dit seizoen wil Willem II opnieuw meedoen voor het kampioenschap. “Ik vind ons team van dit seizoen sterker dan dat van vorig seizoen. Enkele spelers
verlieten de club maar werden vervangen door jongens met minstens evenveel kwaliteiten. Ik had ons zelf liever met dit team in de Eredivisie zien spelen. Ik voel dan ook dat iedereen binnen de club gebrand is op revanche.”

Het contract van Podevijn loopt op het einde van dit seizoen af. Een verlenging bij Willem II ziet hij zeker zitten, al sluit hij een verhuis terug naar België niet meteen uit. “Ik ben hier heel graag bij Willem II en volgend
jaar opnieuw in de Eredivisie spelen zou natuurlijk mooi zijn. Maar ik wil me wel nog eens bewijzen in België. Ik speelde immers nog maar een half jaartje in tweede klasse toen ik naar Tilburg verkastte. Het zou me ook niet storen
om in de Belgische tweede klasse terug te gaan spelen, wat onterecht door velen beschreven wordt als een kerkhof. Oké, je hebt teams die onderaan bengelen en totaal niet attractief zijn voor een speler. Maar daartegen heb je ook
zeven of acht clubs waar het leuk is om voor te spelen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat mijn ambitie niet verder reikt dan tweede klasse, integendeel. En waarom niet binnen een paar jaar met Aalst?”

06

 

Goede mix

Ondanks de grote afstand tussen Aalst en zijn huidige woonplaats volgt Jens onze club nog
steeds op de voet. Hij brengt dagelijks een bezoekje aan onze website en volgt de club via de sociale media. Maar wanneer hij een vrije dag heeft keert hij het liefst van al terug naar Aalst. “Tijdens de week heb ik meestal één
vrije dag. De dag na een wedstrijd moeten we ’s ochtends uitlopen en hebben we vrij tot en met de dag erna. Dus als ik ’s vrijdags speel kan ik zaterdagnamiddag en zondag afzakken naar Aalst. Dan maak ik altijd eerst tijd vrij voor
mijn familie. De momenten met hun zijn mij echt dierbaar. Maar ’s zondags, wanneer Aalst thuis speelt, word ik automatisch naar het Pierre Cornelisstadion gezogen. Dan ga ik maar al te graag eens een kijkje nemen en is het tijd voor
wat bij te praten met de vele vrienden die ik er heb.”

“Potjes” heeft er alle vertrouwen in dat onze club dit seizoen een goede beurt zal maken. “Kwalitatief is de ploeg zeker beter dan vorig seizoen. Er kwamen goede
spelers bij zoals onder andere Janssens, Vanbelle en Van Steenbrugghe. Er werden ook enkele jonge gasten aan de kern toegevoegd. De mix van ervaren spelers zoals Filipovic, Van Damme en Van Den Noortgaete samen met de nieuwkomers
kan wel eens voor vuurwerk zorgen.”

Hij steekt ook een pluim op de hoed van het bestuur. “Ik heb nog nooit zo een brede kern gezien bij Aalst. Blessures zullen goed opgevangen kunnen worden en dat is zeker een
pluspunt. Ik las ook overal dat het bestuur aardig zijn best gedaan heeft om binnen het budget te blijven. Chapeau hiervoor. Ik heb het in het verleden al anders geweten, toen er veel geld uitgegeven werd aan spelers die eigenlijk
een beetje kwamen uitbollen.”

40 kilometer van Tilburg

Bij de start van het vorige seizoen verhuisde Jens naar Hoogstraten, een goede 100 kilometer van Aalst. “Het pendelen tussen Aalst en
Tilburg was niet vol te houden. Ook de overnachtingen op hotel waren geen goede oplossing op lange termijn. Je moet immers toch je eigen stekje hebben dat je wat kan aanpassen aan je persoonlijke behoeften.” 
Dat stekje
vond hij in Hoogstraten, zo’n 35 kilometer van Tilburg. Dat hij toch verkoos om in België te blijven wonen heeft ook een reden. “De club verplichtte me om maximum op 40 kilometer afstand van Tilburg te wonen. Hierdoor kon ik voor
mijn vriendin Amélie toch een beetje een gulden middenweg vinden.” 
In het begin was het voor Jens echter niet gemakkelijk om alleen te gaan wonen. “Ik had helemaal nog geen ervaring met alleen wonen. Gelukkig was er
Amélie die mij hierin heel goed geholpen en gesteund heeft. Ondertussen kan ik dankzij haar al een aardig potje koken.”

In zijn vrije tijd houdt Podevijn het liever rustig. Na een vermoeiende training is het eerst
uitrusten geblazen zodat hij goed kan recupereren. “Voor de rest doe ik niet zo veel eigenlijk in mijn vrije tijd. Ik ga elke dag naar de winkel om inkopen te doen. Juist omdat ik niet zoveel om handen heb kan ik veel tijd steken
in het koken. Vroeger speelde ik veel PlayStation, maar dat is ondertussen ook wel al verminderd. Ik kijk heel graag naar andere voetbalwedstrijden wat, naast het koken, mijn voornaamste bezigheid is.

Hoogstraten
VV

Aanstaande zondag ontvangt Eendracht Aalst promovendus Hoogstraten VV. De ploeg uit de Noorderkempen verloor op de eerste speeldag met 0-3 cijfers van Virton. Podevijn ziet een fris Eendracht dan zondag ook
winnen. “Ik ken Hoogstraten niet echt, ik heb er ook slechts één keer gespeeld. Volgens mij zal het team iets te licht uitvallen voor tweede klasse. Voor Aalst is het vooral belangrijk om zondag vroeg te kunnen scoren. Ik denk
dat de spelers ook wel iets zullen willen rechtzetten, al was de nederlaag op Antwerp wel geen schande natuurlijk. Als ze goed geconcentreerd de wedstrijd aanvangen moeten ze Hoogstraten de baas kunnen.” 
Nu hij in
Hoogstraten woont zal hij wel eens een wedstrijd van “De Rooikens” meepikken.”Ik zal sowieso wel eens een wedstrijd gaan kijken, afhankelijk van waar Aalst speelt natuurlijk.”

Interview: Thomas Van der
Elst

Foto’s: Yves Janssens, Karl Holvoet, Kenneth Demaret

 

ONZE PARTNERS

  • Plastiek Hofstade
  • X3
  • Thoen
  • Arijs Begrafenissen
Toegevoegd aan winkelmandje