Ludovic Buysens trapt seizoensafsluiter op gang

Lierse-verdediger Ludovic Buysens (29) zal het duel tussen zijn twee ex-clubs op gang trappen vanavond. Hij maakte in 2006 samen met onder meer Dries Mertens de overstap van de Gentse beloften naar Eendracht Aalst. Het bleek de springplank voor zijn profcarrière.

Jeugdig talent

Ludovic Buysens zag het levenslicht te Ronse op 13 maart 1986. De jonge Ludovic bindt al snel de voetbalschoenen aan in Kluisbergen bij het bescheiden FC Ruien. Via een tussenstap bij SV Waregem komt hij in de jeugdwerking van AA Gent terecht, waar hij op 18-jarige leeftijd doordingt tot het beloftenteam. Hij maakt met de Buffalo’s ook zijn debuut in de hoogste voetbalklasse maar kan er niet doorbreken. Tijdens de winterstop van het seizoen 2005-06 doet er zich een onverwachte gebeurtenis voor.

Met De Wispelaere naar Aalst

Eendracht Aalst bengelt troosteloos aan de staart van het klassement in Derde Klasse A met nauwelijks 8 punten. Het gaat een samenwerking aan met AA Gent en richt zijn pijlen op Etienne De Wispelaere. De Gentse beloftencoach van AA Gent hapt toe en brengt in zijn kielzog vijf jonge talenten mee: Steve De Ridder, Jasper Lootens, Erdinc Kurtulus, ene Dries Mertens en Ludovic Buysens.

“Ik was 19 en had al mogen trainen en spelen met het eerste elftal van AA Gent. Ik merkte echter dat het niveauverschil tussen eerste klasse en de beloftenploeg toch wel vrij groot is. Beloftenploegen spelen technisch verfijnd en er wordt gehamerd op tactische discipline en looplijnen. Maar er is niet echt een beleving en je speelt voor lege tribunes. Er komen soms wel eens toppers meespelen die terugkeren uit blessure, maar het laatste dat die willen doen is in duel gaan uit vrees om te hervallen. Als je een paar maanden bij een beloftenploeg speelt heb je het eigenlijk wel gehad. Toen Etienne mij aansprak om met hem mee te gaan naar Eendracht Aalst in derde klasse heb ik eigenlijk niet zo lang getwijfeld.”

Remonte komt te laat

De Gentse delegatie wordt aanvankelijk wat meewarig bekeken door de Aalsterse spelergroep maar na enkele trainingen is het ijs gebroken. “We konden eigenlijk al vrij snel bewijzen dat we wel een potje konden voetballen, en de andere spelers zagen in dat we een meerwaarde voor het team konden betekenen. We hadden het in eerste instantie wel moeilijk met het vechtvoetbal van derde klasse. Ook de technisch superieure Dries Mertens, die klein en frêle was, had het in het begin erg lastig. Maar na enkele wedstrijden zagen we toch dat hij zijn lijf begon te gebruiken en zijn voetje begon te zetten. Onder zijn impuls klom het spelniveau zienderogen, en zetten we – gesteund door onze schitterende twaalfde man –  een spectaculaire remonte in. De laatste wedstrijd moesten we winnen om ons te redden. Vijf minuten voor het einde stonden we een doelpunt voor, en de supporters stonden al aan de dranghekkens om de redding te vieren, als ware het een kampioenstitel. Maar dan slikten we een ongelukkig doelpunt en we werden veroordeeld tot het spelen van eindrondewedstrijden. We werden geloot tegen RRC Péruwelz en het was direct boeken toe voor ons: op het veld van Doornik gingen we kansloos onderuit met 2-0. Wat een ontgoocheling! Die degradatie betekende ook een dieptepunt in de clubgeschiedenis.”

Blijven of niet blijven?

Buysens is op dat moment student marketing en ziet een verlengd verblijf in Aalst wel zitten, ook al is het in vierde klasse. “Ik had een goed contact met Dries Mertens en ook hij stond op het punt om bij te tekenen bij Eendracht! Maar toen kwam er voor hem bij AA Gent een telefoontje binnen van AGOVV Apeldoorn uit de Nederlandse tweede klasse. Ik denk dat Dries en zijn entourage het beter achtten voor zijn ontwikkeling om hem in Nederland  verder te laten rijpen in een competitie die beter bij zijn speelstijl paste. Achteraf bekeken is dat voor hem de juiste keuze gebleken want hij heeft daar de tijd gekregen om heel geleidelijk aan een betere en sterkere speler te worden. Ikzelf zag een terugkeer naar Gent niet zitten. Leekens was er toen trainer en die had mij te verstaan gegeven dat ik op niet veel speelkansen zou moeten rekenen.”

Toch heeft Buysens zich op die korte tijd bij Eendracht Aalst in de kijker van enkele scouts gespeeld. Kort nadat Dries Mertens zijn vertrek aankondigt, krijgt Buysens een telefoontje van SK Ronse, dat toen in tweede klasse speelde. “Ronse is mijn geboortestad, het stadion lag op 10 minuten van mijn deur. De keuze was snel gemaakt. Voilà, om die redenen heb ik destijds de deuren van Eendracht Aalst achter mij toegetrokken. Ergens wel met spijt in het hart want ik beleefde een toffe tijd in Aalst. Al was ik er – om één of andere reden die ik me niet meer kan herinneren – niet bij op Oilsjt Carnaval. Alle gekheid op een stokje: als ik er nu op terugkijk moet ik erkennen dat dat half jaar Aalst eigenlijk de springplank voor mijn profcarrière is geweest.”

Knokken tegen degradatie als rode draad

Bij Ronse beleeft Buysens ook niet veel voetbalplezier want dat jaar zakken de Zuid-Oost-Vlamingen uit tweede Klasse. Het jaar nadien trekt hij naar SK Deinze waar het ook knokken is. De Deinzenaars kunnen zich echter nipt redden. Het jaar nadien krijgt Buysens zijn kans in eerste klasse bij Mons, maar opnieuw volgt degradatie. Toch heeft de verdediger zich weer in de kijker kunnen spelen want hij wordt aangetrokken door STVV. “Knokken tegen de degradatie is enorm stresserend en belastend. Als er al één voordeel aan verbonden is, dan is het wel dat je je als verdediger in de picture kunt spelen.” Bij Sint-Truiden beleeft Buysens twee prachtige jaren, met zowaar play-off 1 aan het eind van het eerste seizoen. Maar op het einde van het derde jaar bij de Limburgers: opnieuw degradatie! En het is nog niet gedaan: Buysens trekt naar OH Leuven… waarmee hij na twee seizoenen alweer degradeert. Dan maar naar Lierse, waar hij begin dit seizoen een tweejarig contract tekent en jawel, alweer een strijd om het behoud.

Revalidatie

Buysens heeft echter nog niet veel speelgelegenheid gekregen bij de Pallieters. Begin dit seizoen scheurde hij in de wedstrijd tegen Charleroi immers de voorste kruisbanden. Na een zware operatie en acht maanden revalidatie traint hij weer mee met de groep. “Maar de kans dat ik dit seizoen nog in actie kom is quasi onbestaande. Ik bereid me voor op volgend seizoen want ik heb nog een contract van één jaar bij Lierse, hopelijk in eerste klasse!”, voegt Buysens er aan toe.

Terug naar waar het begon

Buysens geeft toe dat hij Eendracht Aalst sinds zijn vertrek niet meer zo intensief gevolgd heeft: “In het begin volgde ik wekelijks de club maar na enige tijd verwatert dat. Enkele van de ploegmaats van destijds ben ik wel blijven volgen. Ook het bestuur van nu is niet meer dat van tien jaar geleden. Maar morgenavond zal het me toch veel plezier doen om nog eens in het Pierre Cornelisstadion te zijn en ook Etienne De Wispelaere terug te zien. Dat is lang geleden! Ik heb natuurlijk ook een band met OHL. Ik heb er twee jaar gespeeld en het zijn de dokter en kinesist van OHL die me begeleid hebben tijdens mijn herstel na mijn zware blessure.”

Eendracht Aalst wil “Ludo” bedanken voor zijn – weliswaar korte – passage bij de club in een moeilijk seizoen waarin hij toch een meerwaarde kon betekenen. En wenst hem veel sterkte toe bij zijn herstel en nog veel geluk en succes in zijn verdere leven en professionele carrière.

Interview: Filip D’Hose
Foto’s: Johnny De Saedeleer