Michaël De Meyst: "Mooie tijden beleefd in vak K!"

De competitiewedstrijd tegen Châtelet-Farciennes zal worden afgetrapt door Michaël De Meyst (42). In de gloriejaren midden de jaren negentig was de Aalstenaar op het middenveld de vaste back-up voor Yves
Vanderhaeghe en Kris Temmerman. Nu traint hij onze U13 en U14 op Zandberg.

Den Deysel

Mich begon te voetballen bij de preminiemen van Verbroedering Denderhoutem. “We woonden in Denderleeuw maar mijn
vader, die jammer genoeg al overleden is, was leraar in Denderhoutem. Om organisatorische redenen was het gemakkelijker voor mij om daar te gaan trainen. En toch niet vergeten dat Denderhoutem toen toch in vierde klasse
speelde.”

De jonge De Meyst blijft er spelen tot zijn 16de. “Er was al diverse keren belangstelling geweest van grotere clubs. Zelfs Anderlecht en Club Brugge waren al eens komen aankloppen voor mij. Maar ik zag dat
niet zitten om dan op internaat te moeten gaan. Bovendien zaten we nog in de pre-Bosman-periode. Ik geraakte dus niet weg zonder boter bij de vis . In 1991 betaalde Eendracht dan toch de gevraagde transfersom aan sterke man
Vijverman, maar ik zou niet weten hoe hoog dat bedrag was.”

Doorbraak

Bij de junioren en beloften ontpopt De Meyst zich tot een prima verdedigende middenvelder. “Ik was geen schoffelaar, ik moest het niet zo
hebben van de lijfelijke duels en de vlijmscherpe tackles. Maar ik beschikte over voetballend vermogen en ik had een goeie vista. Ik speelde op positie en interceptie. En ik maakte weinig fouten, wat toch een belangrijke troef
is op die positie.”

Bij het begin van het seizoen 1993-1994 wordt De Meyst samen met o.a. David Hillewaere (huidig jeugdmanager) naar de A-kern overgeheveld. “Trainer Ceulemans gaf me veel vertrouwen. In de loop van dat
seizoen in Tweede Klasse viel ik verschillende keren in om vaste waarden Yves Vanderhaeghe en Peter Van Wambeke te vervangen. Die laatste is trouwens gedurende ongeveer 10 jaar mijn “compagnon de route” geweest. We speelden 3
jaar samen bij Eendracht, later 4 jaar bij FC Denderleeuw en tenslotte werd hij 4 jaar lang mijn coach bij RS Waasland. Andere markante figuren uit mijn debuutseizoen waren toch wel Gilles De Bilde, Edi Krncevic en Leo Van
Der Elst. ”

Historische eindronde

Op het einde van dat seizoen 1993-1994 spelen de Ajuinen de eindronde in Tweede Klasse tegen Beerschot, Moeskroen en Lokeren. Op de laatste speeldag staat Moeskroen er het best
voor: indien ze thuis winnen tegen het al uitgeschakelde Beerschot promoveren ze naar Eerste Klasse. “Wij speelden thuis tegen Lokeren. Het is een wedstrijd die me mijn leven lang zal bijblijven. De match begon slecht want Leo
Van Der Elst werd al snel uitgesloten. Toch scoorde Krncevic in de eerste helft de 1-0. In het erop volgende gejuich begaf de omheining van Vak K het. Chaos alom en de scheidsrechter moest de match 10 minuten stilleggen.
Achteraf bleken die 10 minuten voor ons van goudwaarde, want op het einde van de tweede helft hoorden wij aan de reacties van het publiek dat Moeskroen niet gewonnen had. Op dat moment stond het 2-1, en het was pompen of
verzuipen voor ons. Ik blijf erbij: dat heeft ons op dat moment zo’n boost gegeven dat we die match hebben kunnen stand houden.”

Eerste Klasse

De promotie brengt mee dat de youngsters minder kansen krijgen. Voor
jonge spelers als De Meyst wordt het moeilijker door de scherpere concurrentie. In het debuutseizoen op het hoogste niveau krijgt hij pas in de slotwedstrijd tegen Cercle Brugge speelgelegenheid. Maar kijk: in het Europese
seizoen is de blonde middenvelder, na een sterke voorbereiding, niet meer weg te denken uit de selectie van vijftien. “Mijn eerste basisplaats kreeg ik tegen Lommel op de 5de speeldag. Ik kreeg als opdracht om Ronny Van
Geneugden te neutraliseren, hetgeen ik vlekkeloos deed. Dat was een fantastische technieker, maar hij liep niet erg veel. We wonnen met 4-1 voor 9.000 fans en we stonden zowaar alleen op kop met 15 op 15!”

De Meyst heeft
er geen probleem mee dat hij op dat moment slechts invaller is. “Vanderhaeghe was op dat moment één van de beste middenvelders van België, die was ongenaakbaar. Kris Temmerman was een goede vriend, hij woonde in Iddergem, ikzelf
in Denderleeuw, en we reden heel vaak samen naar de training. We beschouwden elkaar helemaal niet als concurrenten. Ik stond dat seizoen trouwens 21 keer op het veld, waarvan 8 basisplaatsen. Ik maakte 2 goals, maar van die ene
tegen Beveren herinner ik me niet veel meer. Die andere, tegen Harelbeke, herinner ik me daarentegen nog heel goed, misschien omdat ik Hein Van Haezebroeck uitspeelde vooraleer de bal tegen de netten te prikken.”

Iendracht Europees

De Meyst mag ook invallen tijdens de Europese campagne, op AS Roma zelfs al na een halfuur als ‘Oli’ Lamberg niet meer verder kan. “Die match in het Olympisch Stadion van Roma was surreëel. We
speelden in een halfleeg stadion, maar daar zaten wel 35.000 toeschouwers, hé! Ik kreeg als enige opdracht mee om spelverdeler Giuseppe Giannini uit de match te houden. We verloren 4-0, maar ik speelde een behoorlijke
wedstrijd.”

Richting Gaverbeek

Het seizoen daarop is den Iendracht superambitieus. “In die periode heerste zo’n beetje een sfeer dat alles mogelijk was in Aalst. Er werden heel wat inkomende transfers
gerealiseerd, zonder echt rekening te houden met wat er al binnen de eigen jeugd voorhanden was. Op mijn positie werden Porte en Daelmans aangekocht en ik wist hoe laat het was. Ik was eigen product, had geen contract en ontving
minimale winstpremies. Toen SV Waregem, dat net gezakt was naar Tweede Klasse en zo snel mogelijk weer wou promoveren, op de proppen kwam met een aantrekkelijk profcontract, was voor mij de keuze snel gemaakt!”

Noodlot
slaat toe

Aan zijn verblijf aan de Gaverbeek beleeft Michaël echter niet veel plezier. “Na 4 speeldagen scheurde ik mijn kruisbanden. Ik werd geopereerd en was buiten strijd tot Nieuwjaar. Ik begon opnieuw te trainen
maar ging al vrij snel opnieuw door mijn knie. Seizoen over en uit!”

Van Denderleeuw tot Lebeke-Aalst

FC Denderleeuw, met Peter Van Wambeke in de rangen, biedt De Meyst een kans om zich opnieuw te tonen, en die
bedankt voor het vertrouwen door de komende 3,5 seizoenen uit te groeien tot een sterkhouder. “Voor mij als Oilsjteneir lag die overgang aanvankelijk wel wat gevoelig, maar Denderleeuw bood mij de kans op mijn carrière terug op
de rails te krijgen.”

Later volgen nog een half jaar SV Zottegem onder trainer Henk Houwaart en technisch directeur Urbain Braems. Dan volgen 4 jaar Red Star Waasland, waar De Meyst Peter Van Wambeke als coach terugvindt.
Tenslotte nog één jaar SV Temse en één jaar Lebeke-Aalst. Op 32-jarige moet ‘Misj’ zijn actieve carrière beëindigen. “Ik sukkelde de laatste jaren te vaak met kwetsuren, en mijn oude kwetsuur aan de knie begon steeds meer op te
spelen.”

Trainerschap

De Meyst besloot dan maar om het als jeugdtrainer te proberen: de vader van Hannes Van Der Bruggen (afkomstig uit Burst, nu aan de slag bij KV Kortrijk) richtte de voetbalacademie VA-NET op
in het Osbroekpark. Daar begon De Meyst ongeveer 10 jaar geleden als techniektrainer. Ondertussen heeft dat project zich uitgebreid naar Asse-Mollem en Zottegem. “En toen mijn zoon Mattis begon te voetballen op Zandberg, werd ik
ook jeugdtrainer bij den Iendracht. Ik wil van deze gelegenheid dan ook gebruik maken om het prachtige werk van ons jeugdbestuur in de verf te zetten. Wat er de voorbije maanden onder impuls van David Hillewaere op Zandberg
gebeurd is, is onvoorstelbaar!”

Op professioneel vlak is De Meyst actief als project manager bij Engie-Electrabel, waar hij diverse projecten organisatorisch plant en begeleidt.

Terug aan de middenstip

Vandaag staat Michaël De Meyst na meer dan 20 jaar terug aan de middenstip van het Pierre Cornelisstadion. “Ik vind het fantastisch dat voor deze match, met de inhuldiging van de nieuwe “K”, aan mij gedacht werd om de aftrap
te geven! Vak K loopt immers als een rode draad door mijn leven: als kind stond ik hier jarenlang met mijn vader te supporteren voor mijn helden, als speler maakte ik de match tegen Lokeren mee waarbij de omheining van de “K”
het begaf, en nu mag ik de nieuwe “K” mee inhuldigen. Mijn moeder verhuist binnenkort, en toen we het huis leegmaakten, vonden we nog enkele oude videocassettes terug van wedstrijden waarin ik speelde. Bijvoorbeeld van die match
waarin ik de winning goal scoorde tegen Van Haezebroeck, maar ook van een oefenwedstrijd thuis tegen PSV, waarin ik onder andere Luc Nilis en Boudewijn Zenden bekamp langsheen de legendarische “K”. En dan denk ik: het is mooi
geweest!”

We bedanken Michaël De Meyst voor zijn tomeloze inzet voor Eendracht Aalst, en we wensen hem nog veel geluk en succes toe, zowel op sportief vlak, met de jeugd van Eendracht Aalst, als op privévlak! Iendracht
veroit!

fdh