Vladan Kujovic geeft de aftrap

Vladan Kujovic geeft de aftrap Vladan Kujovic geeft de aftrap

Onze doelman en publiekslieveling van weleer Vladan Kujovic (35) zal de wedstrijd tegen CS Visé op gang trappen. “Kujo” speelde van 1997 tot 2002 voor Eendracht Aalst, sinds enkele seizoenen verdedigt hij het doel van Club Brugge. Hij zal na de aftrap nog één keer zijn handschoenen in het publiek gooien, indertijd een gewoonte na elke gewonnen wedstrijd. Wij blikken terug op zijn bewogen Eendracht periode en hadden een fijn gesprek met immer sympathieke Vladan.

FC Radnicki Nis

Op 10-jarige leeftijd ondertekende Vladan Kujovic zijn eerste aansluitingskaart bij FC Radnicki Nis in de stad waar hij geboren en getogen is. Enkele jaren later haalde Eendracht Aalst er aanvaller Dejan Veljkovic weg. Via de connecties die deze transfer tot stand deden komen, kwam Aalst in 1997 ook uit bij doelman Kujovic, toen achttien jaar jong. Door de situatie in ex-Joegoslavië wou Vladan er absoluut vertrekken om zich volledig op zijn voetbalcarrière toe te leggen.

Leren van ervaren collega’s

Er was ook interesse van Antwerp maar de jeugdinternational koos voor Aalst waar hij een contract voor vijf seizoenen kreeg en werd bestempeld als een doelman voor de toekomst. Vladan was enorm leergierig en maakte gretig gebruik van de ervaring rond hem. Jacky Munaron was keeperstrainer, zijn collega’s-doelmannen waren ook niet van de minste: Nico Vaesen, Jan Van Steenberghe en een jaar later ook Philippe Vande Walle. “Ik heb enorm veel kunnen opsteken van hen. Later kwam ook een droom uit toen mijn vroegere collega Philippe Vande Walle mijn keeperstrainer werd bij Club Brugge. Jacky Munaron en Philippe Vande Walle mogen zonder twijfel bij de beste keeperstrainers van België gerekend worden. Zij waren heel belangrijk in de opbouw van mijn carrière.

Taalbarrière

De beginperiode was best moeilijk voor Vladan die nauwelijks Engels sprak. “De taal was een groot probleem. Ik verstond niemand. Als men op training riep dat ik naar links moest, kon het zijn dat ik naar rechts ging.. Dat is psychisch zeer hard, toch voor een jonge speler. Ik kon elke dag maar twee woorden wisselen met de ploegmaats, hello en goodbye.”

Het was opvallend hoe snel Kujovic zich integreerde in Aalst, ook dankzij de aanwezigheid van zijn landgenoot Veljkovic, met wie hij een huis deelde in Erembodegem. Vladan ging lessen Nederlands volgen, leerde stap voor stap iedereen kennen en begon zich thuis te voelen. Op training durfde hij al eens klootzak roepen op een medespeler, geleerd van Jacky Munaron.

Karaoke

Op afzonderingen was het met de ploeg de gewoonte een karaoke-installatie mee te nemen en elke speler een liedje te laten zingen. De grote vuurdoop voor Vladan. Hij keek niet meteen uit naar de zangstonde maar werd gerustgesteld met een gemakkelijke meezinger:  Comment ça va, comme ci, comme ci, comme ci, comme ca… Hij moet er nog om lachen.

Vladan herinnert zich alles alsof het pas enkele weken geleden is: “We hadden toen een hele sterke spelersgroep met onder andere Vanderhaeghe, De Vleesschauwer en Urban. Het was altijd feest bij ons, altijd carnaval.”, lacht hij.

Vluchten voor de oorlog

Er volgen nog moeilijke periodes voor de jonge Serviër. Wanneer Kujovic begin 1999 in zijn thuisland vertoeft voor twee beloften interlands wordt zijn geboortestad plots oorlogsgebied. Amper drie uur voor de eerste NAVO-bommen vallen worden de interlands afgelast en kan Vladan naar Hongarije vluchten. Op CNN kijkt hij angstvallig naar de hartverscheurende beelden van de plaats waar hij net vertoefde. In die periode belt “Kujo” zes keer per dag naar zijn ouders, die in schuilkelders leven. Hij voelt zich machteloos maar concentreert zich plichtsbewust op zijn job. Zijn talent maximaal ontwikkelen, daarvoor was hij naar België gekomen.

De doorbraak

Kujovic zit drie seizoenen geduldig op de bank tot hij op 19 maart 2000 zijn kans krijgt in de thuiswedstrijd tegen Harelbeke (3-0). Hij verovert meteen de supportersharten door een strafschop van David Paas (ex-Aalst) te pakken. Een nobele onbekende in België maar intimi weten beter. Jacky Munaron tipt hem bij Anderlecht, Philippe Vande Walle doet hetzelfde bij Club Brugge, Patrick Orlans wil hem meenemen naar Lokeren. Maar Kujovic blijft bij Aalst: “Bij die andere clubs was ik opnieuw bankzitter geworden. Ik had er meer verdiend, dat wel, maar de uitbouw van mijn carrière heeft voorrang.” Vladan krijgt een verbeterd contract tot 2004 en start het seizoen 2000-2001 als titularis.

Man van het seizoen maar bitter afscheid

Twee seizoenen is hij de onbetwiste nummer één. Vladan heeft een speciale band met de supporters, hij voelt zich één van hen. Na een gewonnen wedstrijd gooit hij steevast zijn handschoenen in het publiek. In 2002 wordt hij door de Eendracht supporters ook verkozen tot man van het seizoen. Maar Aalst leeft al enkele jaren boven zijn stand en moet bezuinigen. Wanneer de keeperstrainer van de loonlijst geschrapt wordt, gaat Vladan geregeld op bezoek bij Philippe Vande Walle om videobeelden van de wedstrijden te analyseren. Heel zelden wordt er nog eens gelachen in het Pierre Cornelisstadion, alleen wanneer trainer Luc Limpens de trainingen met een afwerkingsvorm beëindigt. Wie van aan de zestien meter niet scoort, moet twintig keer pompen. Na een sessie met Kujovic gaan alle dertien veldspelers vloekend door de armen. Hilariteit bij de doelman.

Door de financiële problemen zakt Eendracht dat jaar naar derde klasse. Het afscheid van de doelman is wrang. “Sommige mensen hadden geld van mijn transfer naar Roda in hun eigen zakken gestoken in plaats van Eendracht Aalst er mee vooruit te helpen. Dat was natuurlijk onaanvaardbaar voor mij en ik wou niet meer spelen voor die mensen.” Wanneer de vereffenaars alle spelers een interim-contract voor een week voorleggen, weigert alleen Kujovic te tekenen, waarna zijn auto in het bijzijn van tv-camera’s in beslag genomen wordt. Vladan betreurt nu nog altijd dat hij door enkele duistere figureren nooit afscheid heeft kunnen nemen van zijn Eendracht supporters. Zondag is een mooie gelegenheid om dat wél te doen en in stijl!

Van de Eredivisie naar de Primera Division

Na Eendracht Aalst trekt Kujovic samen met oud-ploegmaat Predrag Filipovic naar de Nederlandse eersteklasser Roda JC en is er vier seizoenen een vaste waarde. “Ik heb nog regelmatig contact met Predrag. Ook Bjorn De Wilde is nog altijd een goede vriend van mij. Maar iedereen gaat zijn eigen weg uit en dan is het moeilijk om mekaar te blijven zien.”  In het seizoen 2006-07 realiseert hij zijn droom en trekt transfervrij naar het Spaanse Levante. “Kujo” speelt dertien wedstrijden in de Primera Division. In Nou Camp staat hij onder andere tegenover Ronaldinho en Samuel Eto’o. Maar de droom wordt een nachtmerrie: ook Levante kampt met financiële problemen. Spelers worden maandenlang niet betaald en de ploeg eindigt laatste.

Na zijn Spaanse avontuur gaat hij de inmiddels 30-jarige doelman aan de slag bij Lierse met wie hij in 2010 promoveert naar eerste klasse. Daar speelde Kujovic zijn plaats kwijt aan de Japanner Eiji Kawashima. Na een korte episode bij het Nederlande Willem II versiert de bijna 34-jarige goalie in de zomer van 2011 een opmerkelijke transfer naar Club Brugge. Hij wordt met zijn ervaring gehaald om Colin Coosemans en later ook Bojan Jorgacevic bij te staan maar beiden kunnen niet bekoren en Kujovic treedt zelf op het voorplan. Door een blessure begin dit seizoen staat het Australische talent Matthew Ryan nu tussen de palen.

Dromen

Vladan heeft al enkele dromen gerealiseerd maar heeft nog enkele doelstellingen. “Aalst was de belangrijkste periode uit mijn carrière want zij hebben mij de tijd gegeven om te groeien. De overstap van Roda JC naar het Spaanse Levante was mijn hoogtepunt. Niet iedereen mag spelen tegen Barcelona en Real Madrid. Ook Philippe Vande Walle vorig jaar terugzien als keeperstrainer was een droom evenals de stap naar de topclub waar ik nu zit. Ook op mijn leeftijd nog training krijgen van iemand van het kaliber van Michel Preud’Homme is een hele eer. Ik kwam met Club al op het Europese toneel en wil graag met hen nog de titel pakken en naar de Champions League. Dan zal ik trots zijn op mijn carrière.”

Na de carrière

Normaal gezien blijft Vladan ook na zijn carrière in België. “Ik ben hier sinds 1997 en we hebben al veel opgebouwd. Mijn vrouw heeft heel hard haar best gedaan om haar Servisch diploma van oogarts hier ook geldig te maken. Mijn twee kinderen zijn hier opgegroeid. De levensstandaard is ook beter dan in Servië. Mijn ouders en schoonouders komen ons regelmatig bezoeken. We wonen in Genk maar tijdens de week blijf ik door de afstand op mijn appartement in Brugge.”  Vissen is nog altijd zijn voornaamste hobby gebleven. De naam van de plaats waar hij dat vroeger in Aalst deed kan hij zich echter niet meer herinneren.

Chris Janssens

Vladan volgt de uitslagen van Eendracht Aalst nog altijd op de voet en ook Chris Janssens is geen onbekende. “Hij was mijn trainer bij Lierse. Het gaat nu wat minder met Eendracht maar ik vraag de supporters om geduld te hebben want ik ken de kwaliteiten van Chris Janssens. Als trainer is hij van het niveau van eerste klasse. Zijn manier van werken is gebaseerd op discipline, hij heeft ook geen favorieten, iedereen moet zich telkens opnieuw bewijzen op training. Eendracht zal de vruchten plukken van zijn werk, ik ben er zeker van dat de supporters nog mooi voetbal mogen verwachten. Maar zoals gezegd moeten we een beetje geduld hebben in deze moeilijke periode. Makkelijk is dat niet want zowel bij Club Brugge, Roda JC als in Aalst willen de supporters resultaten.”

Emotionele zondag

“Kujo” kijkt heel erg uit naar zondag, Eendracht ligt hem nog steeds nauw aan het hart. “Het is heel lang geleden dat ik in Aalst was. Afgezien van een oefenpartij met Club Brugge kwam ik er nooit meer terug. Ik heb veel mooie herinneringen aan de plaats waar het allemaal begon voor mij. Zondag terug op het veld lopen, in de tribune zitten, het wordt emotioneel. Ook mijn vader kijkt er erg naar uit. En zonder de drie punten ga ik niet naar huis”, lacht Vlady.  

 

ONZE PARTNERS

  • Plastiek Hofstade
  • X3
  • Thoen
  • Arijs Begrafenissen
Toegevoegd aan winkelmandje