Bob Cousin: "Mijn temperament paste bij Eendracht"

De wedstrijd tegen Châtelet-Farciennes werd afgetrapt door Bob Cousin (37). Onze voormalige linksmidden was onder Bart Van Renterghem één van de sterkhouders van het team dat in 2011 de titel pakte in Derde Klasse.
Het webteam had een fijn gesprek met de Vlaamse Fransman.

De beginjaren

Bob Cousin werd geboren in Hazebrouck, een klein stadje in Frans-Vlaanderen. “Ja, ik ben eigenlijk een Vlaming,” lacht Bob, “en dat zit
eigenlijk nog altijd een beetje in mijn karakter. Ik ben een koppigaard maar probeer altijd eerlijk en correct te zijn. Klikt het niet, dan botst het! Mijn vader was zelf profvoetballer bij Racing Club de Lens. Ik was altijd
onderweg met hem: hij pikte me op aan school en we reden samen naar de trainingen. Mijn jeugdopleiding kreeg ik bij Lille OSC. Daar stroomde ik door naar de A-kern. En in 2001 verhuisde ik voor een jaar naar RC Lens. Maar noch
in Lille, noch in Lens kon ik speelminuten in het eerste elftal versieren. Misschien had mijn karakter daarmee te maken. Ik was een moeilijke jongen, al zeg ik het zelf: ik was ‘un gros con’.

Naar België

In
2002 trekt Bob de Belgische grens over. Het zou voor de rest van zijn carrière zijn. “Bij tweedeklasser Ronse hadden we een leuke ploeg die meedeed in de middenmoot. Ik herinner me van die tijd vooral Fabien Delbeeke,
een fantastische en onderschatte centrale verdediger, die nog bij Moeskroen in Eerste Klasse gespeeld had.” In Ronse speelt Cousin de pannen van het dak. Hij verhuist naar KV Oostende waarmee hij het jaar nadien de eindronde in
Tweede Klasse wint.

Bodart

Maar tegelijk volgt meteen ook zijn zwaarste ontgoocheling. “Elke voetballer heeft hoogtes en laagtes in zijn carrière, maar toen heeft één man voor mijn dieptepunt gezorgd: Gilbert
Bodart. Ik was dat seizoen ontploft en er kwam interesse van enkele grote clubs, maar Bodart probeerde mijn naam en mijn reputatie de grond in te boren om me bij Oostende te doen blijven. Er kwamen zelfs regelrechte
bedreigingen aan te pas. Die man heeft mij en mijn omgeving toen echt grote schade berokkend. Ik wind er geen doekjes om en je mag het noteren: die man is een ‘escroc’ (bedrieger).”

Naar Aalst

Cousin vindt
uiteindelijk toch onderdak bij Exc. Moeskroen. Vandaar gaat zijn Ronde van België verder langs KV Kortrijk, AA La Louvière, SK Deinze en SK Beveren. En in 2010, op 29-jarige leeftijd, komt Eendracht Aalst aankloppen.
“De Ajuinen speelden ‘slechts’ in Derde Klasse maar dat kon me niet schelen. Ik kende Bart Van Renterghem nog van bij Deinze, waar hij beloftencoach was. Ik kende Bart als een gedreven trainer en een correcte vent. Toen hij me
contacteerde en zijn project voor Eendracht Aalst voorstelde, heb ik niet lang getwijfeld.”

Titel

Eendracht had een sterke kern die de titel ambieerde. Een op dat moment nog totaal onbekende Laurent Depoitre
zou dat seizoen een hoofdrol gaan opeisen. “In het begin kenden we natuurlijk de kwaliteiten van ‘Lolo’ nog niet maar dat zou niet lang duren. We zijn toen kampioen geworden om drie redenen. Eén: met Laurent hadden we
een fantastische voorspeler. Het hele team speelde in functie van hem. Wouter Moreels speelde rond Depoitre en profiteerde van zijn werk. Twee: we hadden een heel secure defensie, waardoor we wisten dat we gewonnen spel
hadden als we er vooraan ééntje binnenknalden. En drie: Bart Van Renterghem. Die kon een groep smeden, hij was een fantastische motivator en slaagde er, steeds op een kalme en serene manier, in om de neuzen van een groep met
ego’s – en er waren er wel een paar in onze groep! – in dezelfde richting te krijgen.”

Temperament

Cousin ontpopt zich tot één van de sterkhouders, een onvermoeibare draver op zijn linkerflank met een groot
temperament, die vaak beslissende assists gaf. “Ik ging altijd tot het uiterste. Wanneer ik op het veld kwam, kreeg ik steeds een enorme zegehonger en het publiek zag dat graag. Zolang ik prof ben geweest, heb ik me altijd
tiptop verzorgd, en ik was ook bijna nooit gekwetst.”

Zoals coach Van Renterghem voorspeld had, pakt Eendracht Aalst op het einde van dat seizoen de titel. “Voor het mooiste moment in mijn carrière moet ik niet lang
twijfelen. Dat is die titelviering!”

Bestuurskamer

Ook in Tweede Klasse loopt het vlot met een stek in de middenmoot, maar in 2012 valt de kampioenenploeg volledig uit elkaar: enkel Van Den Noortgaete, Filipovic,
Kestens en Van Damme blijven. “Ik had alweer een prima seizoen achter de rug, maar het waren woelige tijden in de bestuurskamer. Er kwam een nieuw bestuur dat blijkbaar tabulu rasa wilde maken, en ik kreeg geen nieuw voorstel.
Dat is de enige reden waarom ik toen niet gebleven ben. Het heeft niet veel gescheeld of ik was toen gestopt met voetballen. Maar ik kreeg een mooi bod van KVK Ieper en ben daardoor nog twee jaar blijven doorspelen: één jaar in
de Westhoek, en één jaar bij Géants Athois.”

Jong gestopt

Op nauwelijks 33-jarige leeftijd hangt Bob de schoenen aan de wilgen, alhoewel hij nog topfit was en nog enkele jaren probleemloos op hoog niveau had
kunnen meedraaien. “Lichamelijk was er inderdaad geen enkel probleem, maar mentaal was het op. Ik had toen ook wat beslommeringen in het privéleven. Ik heb altijd gevoetbald omdat ik het graag deed. Wanneer je plots merkt dat je
met tegenzin naar de training gaat, dan moet je je conclusies trekken en dat heb ik toen gedaan. Maar begin dit seizoen ben ik alweer beginnen shotten. Op een veel lager niveau natuurlijk, bij een clubje hier in de buurt van
Marcq-en-Baroeul, waar ik woon.”

Op bezoek

Bob Cousin, die momenteel bij een groothandel in kappersbenodigdheden en haarproducten in Roubaix werkt, blikt met veel warmte terug op zijn periode bij den Iendracht.
“Ja, ik volg de club nog steeds op de voet via internet en de sociale media. Ik kom graag terug naar Aalst en het is met veel plezier dat ik deze aftrap kom geven. Jullie hadden me al een paar keer gevraagd, en nu is het
eindelijk gelukt!”

We bedanken Bob Cousin voor zijn prestaties in het shirt van Eendracht Aalst, en we wensen hem en zijn familie nog veel geluk en succes toe in het verdere leven. Iendracht veroit!

fdh