Marijn Steurs: "Had langer bij Aalst willen blijven"

De wedstrijd van morgen zal afgetrapt worden door Marijn Steurs, die zowel een band heeft met Eendracht Aalst als met ASV Geel. De 31-jarige Kempenzoon werd door onze supporters verkozen tot Man van het Seizoen
2008-2009. Het webteam blikte met Marijn terug op die periode.

Taxidienst

Steurs werd geboren in het Limburgse Lommel, maar bracht zijn jeugd door in de Antwerpse buurgemeente Mol. Hij begon er te voetballen bij
Wezel Sport. Reeds op zeer jonge leeftijd trok hij naar Verbroedering Geel en niet veel later zelfs naar RSC Anderlecht. “Ik was toen 9. Mijn ouders en de hele familie hebben een jaar lang heen en weer gependeld naar
Brussel. Ik ben hen daar nog steeds enorm dankbaar voor. Maar dat was wel heel zwaar en het jaar daarop verhuisde ik naar SK Lierse, iets dichterbij, maar de taxidienst van de familie bleef op volle toeren draaien.”

Marijn zal 7 seizoenen bij de Pallieters blijven. Op zijn 17de keert hij terug naar Verbroedering Geel en onder trainer Peter Maes zet hij heel snel de stap van de jeugd, via de beloften, naar de A-kern. Van 2005
tot 2008 ontpopt Steurs zich tot een sterkhouder bij de “Zotten”, die de promotie naar Tweede Klasse kunnen bewerkstelligen.

Per toeval in Aalst

Op het einde van het seizoen 2007-2008 legt Verbroedering Geel
echter de boeken neer. De spelers staan op straat. “Het is eigenlijk een toeval dat ik bij Eendracht Aalst ben beland,” aldus Steurs. “Aalst had mijn Geelse ploegmaat Alain Van Mieghem aangetrokken. Ik zat zonder ploeg en Alain
tipte het Eendracht-bestuur. Tijdens de eindrondewedstrijd tegen CS Visé kwam ik een kijkje nemen op de club en voor ik het wist was de zaak beklonken. Ik ben dus letterlijk in het kielzog van Alain meegekomen. Eén van de
voorwaarden was trouwens dat ik van Mol naar Antwerpen reed, waar ik met Alain mee kon carpoolen.”

Tegenvallend seizoen

De verwachtingen voor het seizoen 2008-2009 in Derde Klasse zijn hooggespannen, maar het zal
op een sisser uitdraaien. “We hadden echt wel een sterke kern, hoor. Ik herinner me vooral Dessaer, Seminck, De Schutter en Lord. We werkten een prima voorbereiding af. Maar soms pakt de mayonaise om een onverklaarbare manier nu
éénmaal niet.”

Ook de hoge blessurelast en de instabiliteit rondom de ploeg speelden hun rol. Liefst 3 coaches kwamen aan het roer. “Luc Limpens vond ik een prima trainer, maar we speelden zeer wisselvallig met ups
en downs en dat nekte hem. Marc Dillen kon niet echt voor een ommekeer zorgen en naar het einde van het seizoen kwam nog Kris Van der Haegen. Ik heb met geen van die trainers problemen gehad.”

Gouden Schoen

Eendracht eindigt uiteindelijk troosteloos elfde. Marijn wist als linksmidden viermaal te scoren en ontpopte zich tot een publiekslieveling. Hij werd door de supporters dan ook verkozen tot meest verdienstelijke speler van
het seizoen. “Ik zette steeds mijn beste beentje voor maar was toch compleet verrast. Ik dacht eerder dat Ken Van Damme of Michaël Seminck met de hoogste eer zouden gaan lopen. Ik bedankte de supporters voor het gestelde
vertrouwen en de steun. Een Gouden Schoen in je carrière koester je voor het leven. En hij staat nog steeds op de kast, ik mag er best fier op zijn dat ik een rijtje sta naast o.a. Dries Mertens en Laurent
Depoitre!”

Bizar vertrek

Niettegenstaande de clubtrofee zal het verblijf van Marijn in de Ajuinenstad beperkt blijven tot één seizoen. “Ik had een mondelinge overeenkomst met het bestuur om te blijven, ja
zelfs voor een meerjarige overeenkomst. Maar het rommelde blijkbaar in de bestuurskamer en naar het einde van het seizoen toe zag ik allerlei nieuwe gezichten opduiken. Plots hoorde ik niets meer van de club. En je kunt als
speler natuurlijk niet blijven wachten. VW Hamme bood me een contract aan voor 2 jaar en ik koos eieren voor mijn geld. Dit is de enige negatieve noot aan mijn verblijf in Aalst, want ik speelde er dolgraag.”

Het
daaropvolgende seizoen wordt met de komst van Van Den Noortgaete, Verheyden, Troch, Moreels, De Castro, Gallucci en Depoitre gebouwd aan de latere kampioenenploeg van 2011. Daar zou Marijn alvast niet in misstaan
hebben.

Pech bij Hamme, pech bij Helson

Steurs zet zijn carrière in 2009 verder bij reeksgenoot Hamme maar in zijn tweede seizoen slaat het noodlot toe. “De kruisbanden van de knie waren volledig af. Ik
was tot dan steeds gespaard gebleven van blessures maar het was meteen goed raak. Ik revalideerde meer dan een half jaar bij Move To Cure, het revalidatiecentrum van Lieven Maesschalk in Antwerpen. Vervolgens zakte ik af naar FC
Duffel om mezelf opnieuw te lanceren. En het seizoen erop terug naar De Leunen, waar Verbroedering Meerhout, onder de nieuwe naam ASV Geel-Meerhout was komen spelen. Daar speelde ik tot 2016, tot wanneer het ambitieuze Helson
Helchteren er mij kwam wegplukken. Maar veel plezier heb ik daar niet beleefd: opnieuw de kruisbanden af, nu aan de andere knie. Opnieuw volgden 8 maanden revalidatie.”

FC De Kempen

Nu speelt Marijn
bij tweedeprovincialer FC De Kempen in Tielen-Lichtaart. “Ik speel zo graag het spelletje en ben dolgelukkig dat ik na die tweede zware operatie weer zonder last kan voetballen, ook al is het op een veel lager niveau. Het
is ook perfect te combineren met mijn job bij Belgoprocess in Dessel, gespecialiseerd in de verwerking van nucleair afval. Nee, ik ben geen ingenieur in de nucleaire technologie,” lacht Marijn, “ik ben eigenlijk opvoeder van
opleiding, maar ik heb dat beroep maar kort uitgeoefend omdat je als opvoeder vaak zeer onregelmatige uren moet kloppen, en dat was haast niet te combineren met mijn sportieve carrière.”

Alle remmen los

Carnaval
staat weer voor de deur en dat klinkt Marijn uiteraard bekend in de oren. “Zoals elkeen die ooit bij den Iendracht speelde, bewaar ik zoete herinneringen aan de carnavalsperiode. Als topsporter moet je constant op alles letten,
en tijdens Oilsjt Carnaval kan je eens alle remmen los gooien. Het is ook een periode die de groepsgeest in de ploeg ongelooflijk versterkt.”

Opletten voor Geel

Morgen spelen zijn 2 ex-ploegen tegen
elkaar. Waagt hij zich aan een pronostiekje? “Ik gok op 2-1. Alhoewel ASV Geel in slechte financiële papieren zit, blijven ze met o.a. Carrasco (broer van), Vanaken (broer van) en Hoefnagels een heel goeie ploeg hebben, hoor.
Net zoals in dat laatste jaar dat ik er speelde, toen Verbroedering Geel failliet ging, willen die mannen zich allemaal in de kijker spelen om voor volgend seizoen een mooie transfer te versieren. En die jonge gastjes die nu in
de ploeg gedropt worden, drijven op een jeugdig enthousiasme dat soms bergen kan verzetten. Dat ze dus bij Eendracht maar oppassen!”

Bedankt voor de goede raad, Marijn. Een verwittigd man is er twee waard!

We
bedanken onze voormalige Gouden Schoen Marijn Steurs voor de prestaties die hij leverde in het shirt van Eendracht Aalst, en we wensen hem nog veel geluk en succes toe, zowel op sportief als op privé vlak!

Iendracht
veroit!

fdh